Esas No: 2021/885
Karar No: 2021/5038
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/885 Esas 2021/5038 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 23.11.2011 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 03.05.2015 tarihine kadar zamanaşımı süresinin durduğu, bu nedenle temyiz inceleme tarihinde zamanaşımı süresinin dolmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 09.06.2021 tarihinde hükmün açıklanma koşullarının oluştuğuna dair ön sorun yönünden Üye ..."ın karşı oyu ile diğer yönlerden ise oy birliği ile karar verildi.
KARŞI OY
Dairemizin 09/06/2021 tarih, 2021/885 Esas, 2021/5038 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 204/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 27/01/2016 tarih 2015/383 Esas, 2016/17 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 26/10/2011 tarih 2010/230 Es., 2011/196 Kr. sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Turgutlu 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/10/2015 tarih 2015/211 Esas, 2015/1157 Karar sayı ile TCK’nin 86/2, 3-a, 62, 52/2. maddeleri ile 1.500 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun (hükmün açıklanma koşullarının oluştuğunun kabulüyle) onama yönündeki görüşüne katılmıyorum. 09.06.2021