Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8251 Esas 2022/18312 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/8251
Karar No: 2022/18312
Karar Tarihi: 28.09.2022

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8251 Esas 2022/18312 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında tehdit suçu işlediği gerekçesiyle açılan davada, yerel mahkeme sanığı suçlu buldu. Ancak, yapılan tebligatın usulsüzlüğü sebebiyle temyize gidildi. Temyizde usulsüzlük kabul edildi ve dosyanın geri kalanına bakıldı. Yapılan incelemede, sanığın suçu işlediği, savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde gerçekleştirildiği ve doğru şekilde nitelendirildiği sonucuna varıldı. Adli sicil kaydında yer alan ceza, tekerrür esas alınarak verilmişti ancak aleyhe temyiz olmadığı için bozma yapılamadı. Sonuç olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA karar verildi. Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmaması veya tebligatın yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhli tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunmaktadır.
4. Ceza Dairesi         2022/8251 E.  ,  2022/18312 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit

    KARAR
    Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmaması veya tebligatın yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhli tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunmasına karşın, yokluğunda verilen kararı içerir davetiyenin, sanığın bildirdiği son adresten farklı bir adrese gönderilmesi, bu davetiyenin iadesinden sonra ise bu kez Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca davetiyenin tebliğ edilmesi suretiyle sanığa yapılan tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü.
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Adli sicil kaydında yer alan en ağır cezayı içeren ilam yerine daha az cezayı içeren ilam tekerrüre esas alınmış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
    Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 28/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara