Basit dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1 ve 52/2. maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2013 tarihli ve 2013/116 esas, 2013/794 sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23/05/2017 tarih ve 2015/11159 esas, 2017/11445 karar sayılı ilamı ile hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle, uzlaştırma işlemlerinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre yerine getirilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasını müteakip taraflar arasında uzlaşma sağlanamaması sebebiyle sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 1.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2018 tarihli ve 2017/450 esas, 2018/489 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 14/01/2021 gün ve 94660652-105-07-17725-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/02/2021 gün ve 2021-11578 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/1. maddesinde, "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır." hükmünün yer alması karşısında, somut olayda sanığa atılı suçun 28/09/2012 tarihinde işlendiği, tekerrüre esas alınan Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemenin 07/05/2009 tarihli ve 2007/313 esas, 2009/161 sayılı kararının ise suç tarihinden sonra 05/10/2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, anılan ilâmın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas mahkumiyeti de bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 58/6. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2018 tarihli ve 2017/450 esas, 2018/489 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre ve aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde; tekerrür uygulamalarını içeren bölümün çıkarılmasına, infazın bu şekliyle tekerrür hükümleri uygulanmaksızın yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 05/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.