Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8740 Esas 2020/114 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8740 Esas 2020/114 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8740
Karar No: 2020/114
Karar Tarihi: 06.01.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8740 Esas 2020/114 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Sanığın daha önce de benzer suçlardan mahkum olduğu ancak cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmediği belirlendi. Mahkeme, sanığın mükerrir olduğu gerekçesiyle cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğini, ancak bu hususun önceki yargılamalarda dikkate alınmadığını tespit etti. Kararda, TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması için Anayasa Mahkemesi'nin kararının nazara alınması gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunlukları)

2. Ceza Dairesi 2019/8740 E. , 2020/114 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ..."un yokluğunda verilen kararın adresine tebliğ edildiği 03/04/2015 tarihinde cezaevinde olması nedeniyle temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Adli sicil kaydına göre, ...2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01.09.2006 tarih ve 2006/340 Esas, 2006/443 Karar sayılı tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.