Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17045 Esas 2022/18882 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan yargılandığı davada, hakaret suçu nedeniyle verilen cezanın niteliği ve niceliği itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğuna karar verdi. Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu nedeniyle verilen hükümlerin ise temyiz edilebileceği belirtildi. Ancak, sanığın eyleminin kamu davası açılmadan önce gerçekleşmesi nedeniyle, hukuki kesinti oluşmadığından eylemlerin suçun ısrar unsurunu oluşturup tek suç olarak kabul edilmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, sanığın suçu işlediği tarihte uygulanan CMK maddeleri değiştiği için, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışlarına bakılarak yeniden suç işleme ihtimaline karar verilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, mahkeme kanuna aykırı bir şekilde sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verdi. Bu nedenle, hükümlerin bozulmasına ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi
- CMK’nın 231/8. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanığın katılanın huzur ve sükununu bozma eylemlerinin kamu davası açılmasından önce gerçekleşmesi nedeniyle hukuki kesinti oluşmadığından eylemlerin suçun ısrar unsurunu oluşturup tek suç sayılması yerine iki ayrı hüküm kurulması,
2- 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın 5 yıllık denetim süresi içinde iş bu suçu işlediği anlaşıldığından hakkında 5271 sayılı CMK'nun 231 maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.