Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8712 Esas 2022/18974 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tehdit davası sonucu verilen karar temyiz edildi. Sanık hakkında verilen hüküm açıklanmaması kararıyla ilgili yalnızca itiraz yolu açık olduğu belirtildi. Diğer sanıkların ise mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle temyize hak ve yetkisi olmadığı ifade edildi. Karar başlığındaki suç tarihi hatası, gerekçenin tutarlılık ilkesine uygun olmaması ve ceza indirimi nedenlerinin tartışılmaması gibi hatalar nedeniyle kararın bozulması kararlaştırıldı. İlgili kanun maddeleri; 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri, Anayasanın 141, CMK’nın 34 ve 230. maddeleri, TCK’nın 106/2-a ve 106/2-c maddeleri, 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ve CMK'nın 231/8. maddesi ve 231. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ...'a yükletilen tehdit suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...'ın temyiz istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Sanıklar ... ve ...'a yükletilen tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Mağdur ...'ın 19/03/2013 tarihli duruşmada sanıklar ... ve ... hakkında şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesi karşısında, mağdurun yöntemince kamu davasına katılmadığı ve bu nedenle kararı temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, mağdur ...'ın TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
C- Sanıklar ... ve ...'a yükletilen tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "15/05/2012" yerine "2012" olarak gösterilmesi,
2- Anayasanın 141, CMK’nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde olması gerekir. Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanıkların hangi fiillerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak sanıklar hakkında tehdit suçundan gerekçesiz hüküm kurulması,
3- Kabule göre de;
a- Mağdur ... ile sanıklar ..., ... ve ... arasında köy merası ile ilgili önceden bir husumetin bulunduğu ve olay günü sanıkların ellerinde bulunan av tüfekleri ile mağdur ...'in bulunduğu traktöre doğru ateş ettiklerinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanıkların eyleminin TCK’nın 106/2-a ve 106/2-c maddelerinde düzenlenen birden fazla kişiyle birlikte silahla tehdit suçunu oluşturduğu halde, birden fazla nitelikli halin gerçekleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklar hakkında yalnızca TCK’nın 106/2-a maddesinin uygulanması suretiyle hükümler kurulması,
b- 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibarıyla yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan ve suçu işledikten sonra yargılama sürecindeki tutum ve davranışları gözönüne alınarak tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşması sebebiyle cezaları ertelenen sanıklar ... ve ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ve ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.