Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17014 Esas 2022/19169 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından yargılama yapmıştır. Sanık, tehdit ve mala zarar verme suçlarından beraat etmiştir, ancak hakaret suçundan ceza verilmiştir. Ancak, hakaretin karşılıklı olarak işlendiği kabul edildiği için ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken, ceza verilmekten vazgeçilmesine dair karar verilmiştir. Bu nedenle, kararın bu kısmı kanuna aykırıdır ve hükümler bozulmuştur. Ancak, bu aykırılık düzeltilebilir nitelikte olduğu için kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, mala zarar verme

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ile gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik, katılan sanık ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerde ise; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK'nın 129. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken, "ceza verilmekten vazgeçilmesine" dair karar verilmesi ve hükümlerde uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan sanık ... müdafisinin temyiz istemleri bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkralarındaki "ceza verilmekten vazgeçilmesine" ibarelerinin çıkarılarak yerine "TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına'' ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.