Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18702 Esas 2022/19299 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir hakaret davasıyla ilgili olan Ceza Dairesi kararı temyiz edildi ancak reddedildi. Sanığın suçsuz olduğu iddiaları dikkate alınarak yapılan incelemede, hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldı. Bu nedenle mahkeme, temyiz isteğini esastan reddetti ve dosyayı Asliye Ceza Mahkemesine gönderdi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: CMK'nın 288, 294, 289 ve 302/1. Maddeleri ile 7165 sayılı Kanun'un 8. Maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. Maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hakaret

KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre; dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından CMK'nın 288 ve 294. maddeleri kapsamında sanığın belirttiği hukuka aykırılık nedenleri ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de gözetilerek yapılan incelemede:
Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik sanık ...’ın temyizinin; atılı suçu işlemediğine, hattın suç tarihinde babasının üzerine kayıtlı olduğu ve hattın babası tarafından kendisi infaz kurumundayken alındığına, IP araştırılması yapılmadan ceza verildiğine, ikinci ses analizinde benzerlik var denilerek ceza verildiğine, hiç karşılaşmadığı birine hakaret etmeyeceğine ve önceki sabıkasından ötürü ön yargıyla ceza verilmesi ve kararın usul ve yasaya aykırı olması nedeniyle lehine bozulması talebine ilişkin olduğu, ancak kurulan hükümde bozmayı gerektirecek bir hukuka aykırılık bulunmadığından, istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesinin kararına yönelik sanık ...’ın temyiz istemi yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
7165 sayılı Kanun’un 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi gereğince dosyanın ... Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 10/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.