Kamu malına zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13779 Esas 2015/3336 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13779
Karar No: 2015/3336
Karar Tarihi: 07.07.2015

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13779 Esas 2015/3336 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, aranan bir hükümlü olarak polisler tarafından takip edilirken kaçmak için geri manevra yapmış ve polis aracına çarparak araca zarar vermiştir. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kamu malına zarar verme suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun kalarak infaz sürecini tamamlaması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında yer alan TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılıp yerine \"TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" ibaresinin eklenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. Hüküm, düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi.
23. Ceza Dairesi         2015/13779 E.  ,  2015/3336 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Suç tarihinde başka suçlar nedeniyle aranan sanığın görevli polis memurlarınca araçla seyir halinde görülmesi üzerine takibe alındığı, bir kavşakta sanığın kullandığı aracın önüne polis aracı tarafından durdurulduğu, bunun üzerine sanığın kaçmak için geri manevra yaparak polis aracına çarptığı ve araca zarar verdiği anlaşıldığından kamu malına zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan
    TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
















    Hemen Ara