Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/16505 Esas 2022/19555 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, göçmen kaçakçılığı suçuyla suçlanmıştır. Yapılan incelemede, sanığın suçlu olduğu kanıtlanmıştır. Ancak kararda, sanığın eyleminin göçmenlerin hayatı bakımından bir tehlike oluşturup oluşturmadığı yönünde bir değerlendirme yapılmadan karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle aleyhine temyiz olmadığından bozulma yapılamayacağına karar verilmiştir. Mahkeme, temyiz başvurusunu reddetmiştir.
Kanun Maddeleri: Göçmen Kaçakçılığı suçu TCK'nın 79. maddesi uyarınca düzenlenmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Suçta kullanılan teknenin niteliği, göçmen sayısı, göçmenlerin taşınma biçimleri, gidilmesi planlanan mesafe, hava şartları, fiber teknenin alabora olması ve göçmenlerin yüzerek kıyıya ulaşması gibi hususlar dikkate alınarak, sanığın eyleminin göçmenlerin hayatı bakımından bir tehlike oluşturup oluşturmadığı yönünde bir değerlendirme yapılmadan karar verilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 12/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.