Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23501 Esas 2022/19916 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, tehdit, hakaret, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının niteliğine göre, karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun da bu doğrultuda değerlendirildiği,
Anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükmün temyiz incelenmesinde, kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, O Yer Cumhuriyet Savcısının tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
C- Sanıklar hakkında mala zarar verme ve sanıklar ... ile ... hakkında tehdit suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1- Sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanıkların üzerine atılı suça ilişkin yasa maddelerinde öngörülen ceza üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE,
2- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyizinde ise;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Sanıklar ... ve ... hakkında, hükümden sonra 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metininden çıkarılmakla, TCK’nın 151. maddesinin uzlaştırma kapsamına girmiş olması karşısında,; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanıklar hakkında usulünce uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
b- Sanıklar hakkında TCK'nın 50 ve 51. maddelerinde öngörülen nesnel ve öznel koşulların bulunup bulunmadığı tartışılıp yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden, kanuni olmayan gerekçe ile söz konusu hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.