Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/12704 Esas 2022/20116 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkın tehdit, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği gibi, aynı eylem birden fazla suçu oluşturabileceği için, her iki suçun da temyiz incelemesi birlikte yapılmalıdır. Temyiz istemleri reddedildikten sonra yapılan incelemelerde, mahkeme kararının hükümsüz olduğu ve yeniden yargılama yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizi kabul edilerek 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağına dikkat edilmesi gerekmektedir.
- Görevi yaptırmamak için direnme suçunda TCK'nın 29. maddesi, hakaret suçunda TCK'nın 129. maddesi haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır.
- Hakaret suçundaki cezada TCK'nın 43. maddesi uygun bir şekilde uygulanmalıdır.
- Hakaret suçunun aleni yerlerde işlenmesi durumunda TCK'nın 125/4. maddesine göre artırım yapılması gerekmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2013/213 esas 2014/ 522 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanığın tek bir fiille birden fazla farklı suçun oluşmasına neden olması ihtimali bulunmakta olup, ceza adaletini sağlamak ve doğru sonuca ulaşabilmek amacıyla her iki suçtan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin birlikte yapılması gerekeceğinden, ceza miktarı itibarıyla kesin nitelikte olan tehdit suçundan kurulan hükmün de temyizi kabil olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz istemlerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanık ...’ın katılan polis memurları ... ve ...’a yönelik gerçekleştirdiği kabul edilen eylemlerinin kül halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında ayrıca tehdit suçundan hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
2-) Sanık ...’ın görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla polis memuruna yönelik olarak gerçekleştirdiği kabul edilmesine karşın, TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
3-) Sanıkların katılan ...’ın kendilerini ittirdiklerine yönelik beyanları ve dosya içerisinde mevcut CD çözümleme tutanağında polis memurunun sanıklardan birini merdivenlerde ittirdiğinin tespit edilmiş olması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre, görevi yaptırmamak için direnme suçunda TCK'nın 29., hakaret suçunda TCK'nın 129. maddelerinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
5-) Sanıklar hakkında hakaret suçunda kurulan hükümlerde TCK'nın 43. maddesinin uygulaması sırasında hesap hatası yapılarak sonuç adli para cezasının 7.600 TL yerine 7.580 TL olarak eksik tayin edilmesi,
6-) Hakaret suçunun, aleni yerlerden sayılan adliye koridorunda işlendiği anlaşılmasına rağmen, sanıkların cezasında TCK'nın 125/4. maddesine göre artırım yapılmaması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ...’ın temyiz sebepleri yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar veri