Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/21460 Esas 2022/20244 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir tehdit suçu davasında yerel mahkeme tarafından verilen düşme kararını bozdu. Sanığın sözleri mağdurun vücut bütünlüğüne yönelik bir saldırı niteliği taşıdığı için düşme kararının hatalı olduğunu belirtti. Ayrıca, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı için yeniden değerlendirilmesi gerektiğini ve basit yargılama usulüyle ilgili Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle tekrar değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Son olarak, kamu davasının düşmesine karar vermek yerine düşürülmesine karar verilmesini belirtti. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK 106/1, TCK 73/4, CMK 223/8, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 5271 Sayılı CMK'nın 251. ve 253. maddeleri, 6763 Sayılı Kanun'un 34. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanığın, mağdura söylediği iddia ve kabul edilen sözlerin TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımlanan mağdurun vücut bütünlüğüne yönelik bir saldırı gerçekleştirme niteliğinde olduğu halde, aynı maddenin 2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit olarak kabul edilerek, şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi,
2- (1) nolu bozma sebebine uyularak sanığın eyleminin TCK'nın 106/1-1. cümlesi kapsamında kaldığının kabul edilmesi durumunda;
A- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesinin 1. Cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesine zorunluluk bulunması,
b- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar vermesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3- Kabule göre de; TCK'nın 73/4 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının "DÜŞMESİNE" yerine "DÜŞÜRÜLMESİNE" karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.