Esas No: 2020/23640
Karar No: 2022/20261
Karar Tarihi: 19.10.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23640 Esas 2022/20261 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/23640 E. , 2022/20261 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... müdafisinin sanık hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmünü temyizinde;
Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün gerekçesine yönelik olmayan temyizde hukuki yarar bulunmadığı,
Anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMK'nın 317. maddesi uyarınca, sanık ... müdafisinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Diğer hükümlerin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, TCK'nın 129/3. maddesine göre ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi, suç ve suçluluğu ortadan kaldırmayacağından, CMK'nın 328. maddesi uyarınca sanık ...’nun sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki üç numaralı görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
1- Katılan ... vekilinin sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmünü temyizinde,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesinden vazgeçilmesine ilişkin hükmün temyizine gelince, Eyleme ve yükletilen suça yönelik ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK'nın 129. maddesi uyarınca hakaretin haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken “ceza verilmesinden vazgeçilmesine” şeklinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisi ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, hüküm fıkrasındaki "ceza verilmesinden vazgeçilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi biçiminde sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.