Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23894 Esas 2022/20202 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucu, sanığın hakaret ve tehdit suçundan mahkum edildiği ancak aynı fiille birden fazla mağdura yönelik tehdit suçunu işlediği gerekçesiyle aynı fikri içtima hükümlerine uygun olmadığı için ayrı ayrı ceza verildiği belirtilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildiği ve tehdit suçundan verilen hükümlerin ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verilerek Kanuna aykırı bir karar olduğu ileri sürülmüştür. Bu nedenle hükümlerin bozulmasına karar verilerek dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise CMK’nın 251/8. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 43/1. ve 43/2. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve basit yargılama usulü kapsamına girmeyen başka bir suçla birlikte işlenmiş olması nedeniyle CMK’nın 251/8. maddesi uyarınca sanığa yükletilen tehdit suçu yönünden basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında tehdit suçundan verilen hükümlerin temyizinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, önce katılan ...’ı, hemen akabinde de diğer mağdur ...’i tehdit ettiği olayda, sanığın katılana ve mağdura yönelik hareketlerinin aynı yer ve zamanda, aynı suç işleme kararıyla, birbirini takip eden söz ve davranışlarla gerçekleşmesi nazara alındığında, hukuken bir bütün halinde tek bir tehdit fiilini oluşturduğu anlaşıldığından, buna bağlı olarak da tek fiille birden çok mağdura karşı tehdit suçunu işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43/2. maddesinde düzenlenmiş bulunan aynı nev’iden fikri içtima hükümleri uyarınca tek ceza verilip, bu cezanın aynı Kanun'un 43/1. maddesi uyarınca arttırılması gerektiği düşünülmeyerek, yazılı şekilde ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.