Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/25221 Esas 2022/20378 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, göçmen kaçakçılığı suçundan verilen hükümleri temyiz eden sanıkların dosyasını inceledi. Tebligat Kanunu'na göre tebligatın öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese yapılması gerektiği belirtildi. Ancak tebliğin yöntemine uygun olarak yapılmadığı tespit edildiği için sanıkların temyiz istemleri hakkında karar verilmedi ve dosyanın mahalline geri gönderilmesine karar verildi.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nda yer alan 10 ve 21/2. maddelerine göre tebligatın yapılma yöntemi ve zorunluluğu açıklandı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunmasına karşın, yokluğunda verilen gerekçeli kararı içerir davetiyenin sanık ...’in beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edildiği, bu nedenle tebliğin yöntemine uygun olarak yapılmadığı,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ile ...’in temyiz istemleri hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, dosyanın gerekçeli kararın sanık ...’e yöntemince tebliğ edilerek, verilmesi halinde temyiz dilekçesi dosyaya eklenip, ek tebliğname düzenlendikten sonra Dairemize yollanılmak üzere mahalline GERİ GÖNDERİLMESİNE, 20/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.