Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23533 Esas 2022/20586 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, tehdit suçundan mahkum edilmiştir ancak kasten yaralama suçundan ise beraat etmiştir. Mahkeme, tehdit suçunun kanuni bağlamda uygulandığını ve cezanın yerinde olduğunu belirtmiştir. Kanıtlar ve savunmalar da eksiksiz bir şekilde tartışılmıştır. Kanun maddesi olarak, tehdit suçu TCK'nin 106. maddesinde, kasten yaralama suçu ise TCK'nin 87. maddesinde düzenlenmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
2- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmünün de usul ve kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, Üst Cumhuriyet Savcısı ve katılan sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.