Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/11647 Esas 2022/20544 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, tehdit suçundan yargılanmıştır. Ancak, sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmayan bu durumda, sanık hakkındaki dava zamanaşımı yüzünden suçlama düşmüştür. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddeleri ile CMK'nın 321, 322 ve 223/8. maddelerine değinilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek aynı Kanun'un tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina başlıklı 21. maddesine 6099 sayılı Kanun'un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına uygun olarak adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması gerektiği, sanığın bildirdiği adresi yerine doğrudan MERNİS adresine yapılan gerekçeli kararın tebliğine ilişkin tebligatının usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında, öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, hüküm tarihinden itibaren gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.