Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23188 Esas 2022/20636 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, tehdit suçuyla ilgili verilen hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Tebligat Kanunu'nun hükümlerine göre yapılmayan tebligat işlemlerinin usulsüz olduğu tespit edildi. Temyiz başvurusu reddedilmedi, ancak tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra temyiz dilekçesi eklenerek tekrar mahkemeye gönderilmesi için karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 21/2. maddesi olarak belirtildi. Bu maddeler tebligat işlemlerinin nasıl yapılacağına ve hangi adreslere tebliğ yapılacağına dair hükümler içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhi bulunan tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunduğu, buna karşın yokluğunda verilen gerekçeli kararın katılan sanıklar ... ve ...'un beyan ettikleri son adresleri ile aynı olan MERNİS adreslerine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu, katılan ...'a ise gerekçeli kararın tebliğ edilmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...'in temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.