Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/12033 Esas 2022/20638 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkemenin verdiği kararın metni şöyle: Temyiz isteği reddedildi ve başvurunun süresi ile suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelendi. Vicdani kanıya dayanarak verilen kararda, tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği değerlendirildi. Ancak, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi uyarınca tebligatın muhatabın son adresine yapılması gerektiği halde, sanık beyan ettiği adresin elverişsizliği nedeniyle tebligat yapılamadığı ve katılanın öldüğü durumda yasal mirasçılarına teklifin yapılmaması gibi nedenlerle hüküm bozulduğu ve CMK'nın 251. maddesine göre yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, basit yargılama usulünü düzenleyen CMK'nın 251/1. maddesi, Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görüldüğü için Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiğinden, suç nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. CMK'nın 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21/2. maddeleri, Anayasa'nın 38. maddesi, 5237 sayılı TCK'n

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhi bulunan tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunduğu, buna karşın sanık ...'in son beyan ettiği adresine çıkarılan uzlaşma teklifinin muhatabın taşındığı gerekçesiyle merciine iade edilmesinin üzerine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca tamamlanmaması ve katılan ...'ün 31/01/2016 tarihinde öldüğü, yasal mirasçılarından eşi ...'ün uzlaşma teklifini kabul ettiği ancak diğer yasal mirasçılarına uzlaştırma teklifinin yapılmadığının anlaşılması karşısında, 15 yaşını ikmal eden diğer yasal mirasçılar yönünden de CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.