Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23087 Esas 2022/20753 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı almıştır. Ancak, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulsüz tebliği nedeniyle hükmün kesinleşmediği ve zamanaşımı süresinin başlamadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi kabul edilerek yerel mahkeme tarafından verilen hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Ayrıca, kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesine hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi: Olağan zamanaşımı süresi (8 yıl)
- 5237 sayılı TCK'nın 67/4. maddesi: Dava zamanaşımından dolayı kovuşturma yapılmasına yer olmadığı haller
- CMK'nın 223/8. maddesi: Dava zamanaşımı hükümlerinin uygulanması

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık ...’ün yokluğunda verilen ... Sulh Ceza Mahkemesi'nin 21/06/2012 tarih 2009/672 esas, 2012/928 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre öncelikle sanığın beyan ettiği son adresine tebliğe çıkarılmadan, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre sanık ...’e yapılan tebliğinin usulsüz olduğu, bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiğinden bahsedilmeyeceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 04/10/2018 tarih ve 2017/8-952 esas, 2018/403 sayılı kararında da açıklandığı üzere, verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmemesi nedeniyle zamanaşımının durmayacağı ve denetim süresinin başlamayacağı, denetim süresi ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı cihetle, yerel Mahkemece verilen hükmün açıklanmasına ilişkin kararın hukuki değerden yoksun olduğu, bu suretle de mahkumiyet kararının zamanaşımını kesmeyeceği, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımının, son kesme nedenini oluşturan sanığın sorgusunun yapıldığı 28/05/2011 tarihinden itibaren gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ...’ün temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMK'nın 303/1-a. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4. ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE,25/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.