Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/24541 Esas 2022/20989 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, kasten yaralama ve tehdit suçlarından yargılanan sanığın tehdit suçunu kabul etmemesi nedeniyle, sadece katılanın soyut beyanıyla somut delil bulunmadığına karar verdi. Ancak basit yargılama usulü ve hak yoksunluğu gibi kanunlarla ilgili Anayasa Mahkemesi kararları sonucunda, kararın bozulmasına ve yeniden değerlendirilmesine karar verdi. TCK'nın 53/1-b maddesi uygulanırken de bir hata yapıldığı belirtildi. Kanun maddeleri: Anayasa'nın 38. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, CMK'nın 251 vd. maddeleri, 17/10/2019 tarihli 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi, TCK'nın 53/1-b maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamalarında üzerine atılı tehdit suçunu kabul etmemesi karşısında, sanığın tehdit suçunu işlediğine dair katılanın soyut beyanı dışında şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın atılı tehdit suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre ise;
a) 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
b) TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması yerine, bahse konu iptal kararına yanlış anlam verilerek TCK’nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu hakkında herhangi bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı , sanık ...'nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.