Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/27343 Esas 2022/21665 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hakaret, tehdit, görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından verilen hükümleri değerlendirdi. Tebligat Kanunu'na göre tebligatın yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi bilinen son adresi olarak kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, dosyada yapılan tebligatın muhatabın bildirdiği adresinden farklı olan MERNİS adresine yapıldığı ve usulsüz olduğu anlaşıldı. Bu nedenle, katılan ve müşteki sanıkın temyiz davası istemleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildi ve dosya karar mahkemesine geri gönderildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Tebligat Kanunu'nun 10, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligatın öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilip bu adrese tebligatın yapılması, bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın iade edilmesi halinde aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek merci tarafından tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, "tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması" gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında; yokluğunda verilen kararın müşteki sanık ...’ın bildirdiği adresinden farklı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık ... ve müşteki sanık ...’ın temyiz davası istemleri hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, dosyanın müşteki sanık ...’a gerekçeli kararın tebliğ işlemleri gerçekleştirildikten sonra ve temyiz dilekçesi verildiği takdirde ek tebliğname düzenlenerek Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 02/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.