Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/30407 Esas 2022/21715 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kararda, kasten yaralama suçundan kurulan hüküm temyiz edilemezken, tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümler incelendi. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği için, sanık müdafisinin sunduğu avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediği belirtildi. Uzlaşma için ilk teklifin yapıldığı tarihten, uzlaştırma raporunun düzenlenerek uzlaştırma bürosuna verildiği tarihe kadar duran sürenin dikkate alınmasıyla, zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri: Temyiz isteminin reddi
- 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesi: Olağan dava zamanaşımı
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi: Dava düşme nedenleri
- 1412 sayılı CMUK'nın 321-322. maddeleri: karar verme yetkisi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Kasten yaralama eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, katılan ... vekilinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2-Tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında, yargılandığı aynı davada kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde Kanuna aykırılık görülmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Zamanaşımının son kesme nedeni olan, bozma öncesi mahkumiyet hükmünün kurulduğu 24/10/2013 tarihine göre, uzlaşma için ilk teklifinin yapıldığı tarihten, uzlaştırma raporunun düzenlenerek uzlaştırma bürosuna verildiği tarihe kadar duran süre de dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 03/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.