Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/22113 Esas 2022/21848 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ...’ın hakaret suçunu aleni olarak işlemiş olması nedeniyle basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanık ... hakkında müşteki ...’ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan, sanık ... hakkında müşteki ...’a yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen hükümlerin temyizinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak
1- Başka suçtan farklı yargı çevresinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığın bağışık tutulma talebi bulunmaması karşısında, hükmün verildiği 30/09/2015 tarihli son oturumda SEGBİS yoluyla veya bizzat duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı hükmün verilmesi gerektiği gözetilmeden yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2- Sanık ... yönünden; hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte ve aynı mağdura karşı işlenmiş olması hâlinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, sanık hakkında TCK'nın 86/2/3-e maddesi uyarınca açılan davanın mağdurunun ... olduğu, somut olayda birlikte işlenen TCK’nın 86/2 maddesinde düzenlenen kasten yaralama ve TCK’nın 125/1-4 maddelerinde düzenlenen hakaret suçunun mağduru ile aynı kanunun 86/2 maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle anılan Kanun hükümleri ile değişik CMK'nın 253/3. maddesinin artık uygulama alanı bulmayacağı ve temyize konu hakaret ve kasten yaralama suçundan CMK'nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılması gerekliliğinin ortaya çıkması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK'nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ile ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.