Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/40777 Esas 2022/22480 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan yargılanmıştır. Önceden verilen hüküm açıklanmamıştır ve suçu işlediği tarih ile bozma ilamından önce verilen hüküm arasındaki durma süresi dikkate alındığında suçun tabi olduğu 8 yıllık dava zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu nedenle, temyiz isteği reddedilerek dosya esasına geçilmiştir. Üst Cumhuriyet savcısının temyiz iddiaları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddeleridir. TCK'nın 66/1-e maddesi, cezanın üst sınırının belirlenmesinde dava zamanaşımının dikkate alınmasını öngörürken, 67/2. madde ise dava zamanaşımının nasıl hesaplanacağına dair açıklamalar içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığa suça ilişkin Yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, dava zamanaşımını kesen son işlem olan bozma ilamından önce mahkumiyet hükmünün verildiği 15/05/2008 tarihinden itibaren önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi ile uzlaşma için ilk teklifinin yapıldığı tarihten uzlaştırma raporunun düzenlenerek Mahkemeye verildiği tarih arasındaki durma süresi de eklendiğinde suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Eyleme yükletilen suça ve zamanaşımı nedeniyle verilen düşme kararına yönelik Üst Cumhuriyet savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.