MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirket nezdinde 28.03.2012 tarihinden itibaren çalışmakta iken, şirket yetkilisi ile aralarında çıkan uyuşmazlık nedeniyle 09.10.2012 tarihli iş sözleşmesinin sonlandırılmasına ilişkin protokol yaptıklarını, davalının protokol hükümlerine göre 12 adet 48.000,00 TL çek ile 4.000,00 TL tutarında nakit alacağını ödemediğini beyanla, 52.000,00 TL tutarındaki alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 09.10.2012 tarihli iş sözleşmesinin sonlandırılmasına ilişkin protokol gereğince kendi edimini yerine getirmediğini, buna göre alacak talebinin haksız olduğunu beyanla,davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dairemizin 2015/18404 esas, 2017/22654 karar sayılı ilamı ile bozma kararı verilmesi üzerine, Mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama neticesinde yeniden kısmen kabul yönünde hüküm kurulmuştur.
Gerekçe:
Dairemizin 24.10.2017 tarihli ve 2015/18404 esas, 2017/22654 karar sayılı bozma ilamında davacının davalıdan talep ettiği alacaklarını somutlaştırılarak, davanın konusunu oluşturan 52.000 TL tutarındaki alacak isteminin neye ilişkin olduğu, aylık ücret tutarı ile hangi aydan ne kadar ücret alacağı talep edildiğinin anlaşılır ve detaylı şekilde açıklamasının gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olup, yapılan yargılamada 20.12.2018 tarihli duruşma zaptına geçtiği üzere davacı vekili tarafından; davalıdan bir aylık ücret karşılığı olan 4.000,00 TL ile 48.000,00 TL tutarındaki maddi zararına ilişkin 09/10/2012 tarihli sözleşmeye bağlı alacağı nedeniyle talepte bulunulduğu açıklanmıştır. Davalı şirket yetkilisince bu beyana karşı olmak üzere davacının 09/10/2012 tarihli sözleşmede yer alan işleri tamamlamış olsa idi çek karşılığı ücretlerin ödeneceğini, ancak davacının sözleşme gereklerini yerine getirmediği ve maddi anlamda zarara neden olduğu için ödemenin yapılmadığı ileri sürülmüştür.Mahkeme tarafından her ne kadar 09/10/2012 tarihli sözleşmenin iş akdi sona erdirilirken düzenlenmesi nedeniyle taraflar arasında bu tarihten sonrasına dair yeni bir iş ilişkisinin yaratılmış olduğu, davacının ise bu yeni dönemde çalıştığını ve protokol hükümleri gereğince kendi edimini yerine getirdiğini ispat edemediği gerekçesiyle, protokole bağlı 48.000,00-TL tutarlı alacak yönünden davanın reddine karar verilmiş ise de, bu değerlendirme isabetli bulunmamaktadır.Zira; 09/10/2012 tarihli sözleşmede, davacı ve davalı şirket arasında hizmet ilişkisi devam ederken başlanılarak belli bir seviyeye gelmiş olduğu anlaşılan üç adet prefabrik konutun eksik kalan işlerinin tamamlanması koşuluna bağlı olarak 48.000,00-TL şeklinde belirlenen alacağın, ilki 30.10.2012 tarihinden başlamak üzere,her biri 4.000,00 -TL tutarlı sıralı 12 adet çek verilerek ödenmesi kararlaştırılmıştır.Buna göre,hizmet ilişkisi devam ederken taraflar arasında işçilik ücretinin yanı sıra davacıya yapılan prefabrik konut işine bağlı olarak ilave alacak ödenmesinin de kararlaştırıldığı anlaşılmakla, bitirilmesi halinde 48.000,00-TL olarak belirlenen bu tutara göre, davacının protokole bağlanan işleri ne oranda yerine getirmiş olduğunun Aksaray 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/41 D.İş sayılı tespit dosyası, prefabrik konut işinin sahibi olan şirket müşterisi tanığın beyanları ve tüm dosya kapsamı gözetilerek belirlenmek suretiyle, davacının davalıdan alacak talebine hak kazanıp kazanamadığının yeniden değerlendirilmesi için bozma kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.