Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8649 Esas 2022/22581 Karar Sayılı İlamı

KARAR

Tehdit suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1 ve 29. maddeleri uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 19/01/2017 tarihli ve 2015/499 esas, 2017/28 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/04/2022 gün ve 2022/42652 sayılı istem yazısıyla dava dosyaları Daireye gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında “Dosya kapsamına göre, sanığın 18/08/2015 tarihinde müşteki ...'e ''seni öldürürüm'' şeklindeki beyanına binaen tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Kanun'un 106. maddesinde düzenlenen “tehdit” suçunun suç tarihinde uzlaşma kapsamında bulunmadığı ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinde değişiklik yapıldığı ve karar tarihinden önce uzlaştırmanın 5237 sayılı Kanun'un 106/1. maddesinde yer alan "tehdit" suçu yönünden de uygulanabilir hale gelmesi nedeniyle sanığın üzerine atılı tehdit suçu açısından söz konusu kanun değişikliğine göre hukukî durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu cihetle, 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanığın hukukî durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme;
CMK'nın 253. maddesinde ;
(1) Aşağıdaki suçlarda, şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar gören gerçek veya özel hukuk tüzel kişisinin uzlaştırılması girişiminde bulunulur:
      a) Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suçlar.
      b) Şikâyete bağlı olup olmadığına bakılmaksızın, Türk Ceza Kanununda yer alan;
       1. Kasten yaralama (üçüncü fıkra hariç, madde 86; madde 88),
    2. Taksirle yaralama (madde 89),
3.Tehdit (madde 106, birinci fıkra),
      4. Konut dokunulmazlığının ihlali (madde 116),
5.Hırsızlık (madde 141),
6. Dolandırıcılık (madde 157),
       7. Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması (madde 234),
       8. Ticari sır, bankacılık sırrı veya müşteri sırrı niteliğindeki bilgi veya belgelerin açıklanması (dördüncü fıkra hariç, madde 239), suçları.
c) Mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması koşuluyla, suça sürüklenen çocuklar bakımından ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar." şeklinde hükme yer verilmiştir.
Ayrıca CMK'nın 254. maddesinde de: “Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, uzlaştırma işlemleri 253. maddede belirtilen esas ve usule göre, mahkeme tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; Hükümden önce 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinde öngörülen yönteme uygun biçimde uzlaştırma işlemi yapılmadan mahkumiyet hükümü kurulması hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 19/01/2017 tarihli ve 2015/499 esas, 2017/28 sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- CMK'nın 309. maddesinin 4-b fıkrası gereğince sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 15/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.