Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/12701 Esas 2022/22600 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından yargılanmıştır. Kasten yaralama suçuna ilişkin verilen hüküm temyiz edilemeyecek nitelikte olduğundan reddedilmiştir. Hakaret ve tehdit suçlarına ilişkin yapılan incelemede, sanığın suçlu olduğuna hükmedilmiş ve ceza verilmiştir. Ancak tehdit suçuna ilişkin verilen cezanın açıklanması sırasında kanuna aykırı işlem yapıldığı için hüküm bozulmuş ve cezanın adli para cezası olarak belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 125/4. ve 43/2. maddeleri, CMK'nın 231/11. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi ve 322. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık hakkında katılan ...’a yönelik kasten yaralama suçundan her zaman hüküm kurulabileceği anlaşılarak, dosya görüşüldü.
A- Sanık hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu, anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri, uyarınca sanık ...’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Hakaret suçunun aleni bir yer olan cadde üzerinde ve tehdit eylemini birden fazla mağdura karşı gerçekleştirmesi karşısında, sanık hakkında TCK’nın 125/4. ve TCK'nın 43/2. maddelerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından,
1- Hakaret suçuna ilişkin olarak, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise, ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında 3.600 TL adli para cezası olarak verilen ilk hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Dairemiz tarafından lehe bozulmasından sonra, 5 ay hapis cezası şeklindeki açıklanması geri bırakılan ikinci hükmün, CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması sırasında "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilerek infazın ilk hükümdeki adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeyerek, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, "Mahkemenin 24/03/2009 tarihli kararında belirtildiği şekilde tehdit suçundan sonuç cezanın 3.600 TL adli para cezası olarak belirlenmesine" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.