Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8616 Esas 2022/22748 Karar Sayılı İlamı

KARAR

Kasten yaralama ve hakaret suçlarından sanıklar ..., ... ve ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 125/1-4, 129/3 ve 52/2. (2 kez) maddeleri uyarınca 2.800,00 Türk lirası ve 700,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmalarına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/43 esas, 2015/908 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; "Dosya kapsamına göre;
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan Türk Ceza Kanunu'nun 106/2-c maddesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan hakaret ve yaralama suçlarının birlikte işlendiğinin iddia edilmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, bu nedenle soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğu, ancak Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin 01/12/2021 tarihli ve 2020/31956 esas, 2021/28343 sayılı ilamında belirtildiği üzere, sanıkların üzerine atılı eylemlerin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 117/1, 119/1-c maddelerinde tanımı yapılan iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi halinde, hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253/1. madde hükmü uyarınca iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan Kanun'un 254. maddesi gereğince mahallinde hakaret ve yaralama suçları yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilebileceği gözetilerek yapılan incelemede,
1-Sanıkların katılana hitaben ''senin ananı avradını sinkaf edeceğiz'' şeklinde sözler söylediğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanıkların sözlerinin geleceğe yönelik cinsel dokunulmazlığa saldırı niteliği taşıyıp taşımadığı ve bu sözlerin diğer sözlerle birlikte kül halinde, iş ve çalışma hürriyeti suçunun unsuru olan tehdit sözleri niteliğinde olduğunun gözetilmemesi ve katılanda meydana gelen basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmanın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/2. maddesi gözetilerek iş ve çalışma hürriyeti suçunun unsuru olduğu gözetilmeden, hakaret ve yaralama suçlarından ayrıca hükümler kurulmasında,
2- Sanıkların üzerine atılı hakaret suçları nedeniyle tayin olunan cezalardan 5237 sayılı Kanun'un 129/3. maddesi uyarınca 1/3'e kadar indirim yapılabileceği gibi ceza vermekten de vazgeçilebileceği gözetilmeden, 3/4 oranında indirim yapılmasında,
3- Kabule göre de, sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerde belirlenen adli para cezalarının günlüğü 25,00 Türk lirasından paraya çevrilmesi sonucu 875,00 Türk lirası yerine, 700,00 Türk lirası adli para cezasına karar verilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesinde,
İsabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
1- "1" numaralı istemin incelenmesinde,
Türk Ceza Kanunu'nun "İş ve çalışma hürriyetinin ihlali" başlıklı 117/1. maddesi; "Cebir veya tehdit kullanarak ya da hukuka aykırı başka bir davranışla, iş ve çalışma hürriyetini ihlal eden kişiye, mağdurun şikayeti halinde, altı aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası verilir." şeklindedir.
TCK’nın “Bileşik suç” başlıklı 42. maddesinde; “Biri diğerinin unsurunu veya ağırlaştırıcı nedenini oluşturması dolayısıyla tek fiil sayılan suça bileşik suç denir. Bu tür suçlarda içtima hükümleri uygulanmaz.” hükmü yer almaktadır.
Kanunda bağımsız bir suç olarak tanımlanan fiil, bir başka suçun temel şekline veya daha ağır cezayı gerektiren nitelikli haline ilişkin unsurunu oluşturabilir. Bu durumda başka bir suçun unsurunu oluşturan fiil nedeniyle ayrıca ceza verilmemesi gerekmektedir.
Dosya kapsamı, kanun yararına bozma istemi ve tüm bu açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde; kasten yaralama eyleminin TCK 117/1. maddesinde düzenlenen iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunun bir unsuru olması nedeniyle,5237 sayılı Kanun’un 42. maddesi gereğince sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan ayrıca mahkûmiyet hükümleri kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2- "2" numaralı istemin incelenmesinde,
TCK'nın 129/1. maddesinde yer alan “Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi hâlinde, verilecek ceza üçte birine kadar indirilebileceği gibi, ceza vermekten de vazgeçilebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, indirim oranının azami 1/3 olduğu gözetilmeden sanığın cezasından 3/4 oranında indirim yapılması hukuka aykırı bulunmuştur.
3- "3" numaralı istem açısından yapılan değerlendirmede,
Sanıklar hakkında hakaret suçundan, TCK’nın 125/1, 125/4., 129/3. maddelerinin uygulanması sonucunda, 35 gün karşılığı adli para cezası belirlenip, günlüğü 25 TL den 875 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken, hesap hatası yapılarak, sanıkların neticeten 700 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Kasten yaralama suçundan sanıklar ..., ... ve ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/43 esas, 2015/908 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Anılan yasa maddesinin 4-d fıkrası gereğince, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan 2.800 TL adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin KALDIRILMASINA,
3- Hakaret suçundan, sanıklar ..., ... ve ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/43 esas, 2015/908 sayılı kararının, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 16/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.