Esas No: 2020/22687
Karar No: 2022/22779
Karar Tarihi: 16.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/22687 Esas 2022/22779 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/22687 E. , 2022/22779 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümler temyiz edildi. Müştekilerin katılma talepleri daha önce reddedilmiş olsa da, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda suçtan zarar gören müştekilerin davanın başlangıcında katılma hakkını kullanmadıkları durumlarda bile sonradan katılma taleplerinin reddedilemeyeceği kabul edildi ve müştekilerin katılımı kabul edildi. Temyiz istemi reddedildi ve asliye ceza mahkemesi kararı onandı.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 237/2 maddesi: Katılma hakkı bulunan kişinin kovuşturmanın başlangıcında bu hakkını kullanmamış olması, şikayetinin devam ediyor olması şartıyla sonradan bu hakkını kullanmasına engel oluşturmayacağına dair madde.
- CMK'nın 260. maddesi: Suçtan zarar gören kişinin katılma talebinin mahkemece kabul edilmesi durumunu düzenleyen madde.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, müştekilerin 30/09/2015 tarihli duruşmada alınan beyanlarında şikayetçi olduklarını ancak davaya katılmak istemediklerini belirttikleri, müştekiler vekilinin 04/01/2016 havale tarihli dilekçe ile ve aynı tarihli duruşmada davaya katılma talebinde bulunması üzerine mahkemece katılma talebi müştekilerin daha önceki celsede katılma talebinde bulunmadıkları gerekçesi ile reddedilmiş ise de; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2013/15-289 Esas, 2014/342 sayılı kararında da belirtildiği üzere; katılma hakkı bulunan kişinin kovuşturmanın başlangıcında bu hakkını kullanmamış olması, şikayetinin devam ediyor olması şartıyla sonradan bu hakkını kullanmasına engel oluşturmayacağından, katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılan müştekiler vekilinin talebi dikkate alınarak, CMK’nın 237/2 ve 260. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak suçtan zarar gören müştekiler ... ve ...’nın davaya katılan, avukatlarının da katılanlar vekili olarak kabulüne ve Yerel Mahkeme tarafından verilen temyiz isteminin reddine dair 04/02/2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 16/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.