Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/9457 Esas 2022/22762 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve yapılan incelemenin ardından hükümlerin bozulduğu belirtiliyor. Dosya kapsamından sanık ...’un azmettirmesiyle müştekiye karşı kasten yaralama eyleminin gerçekleştirildiği ve sanıkların beraatlerine karar verilmesinin eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yapıldığı belirtiliyor. Ayrıca, sanıklar ... ve ... hakkında müştekiye karşı tehdit suçu işledikleri anlaşılmasına rağmen beraat kararı verildiği, sanık ... hakkında ise suç vasfında yanılgıya düşülerek hüküm kurulduğu ifade ediliyor. Son olarak müştekinin 30/12/2014 tarihli duruşmada şikayetçi olmadığını beyan etmesi nedeniyle, sanıkların kasten yaralama suçundan beraatlerine karar verilmesinin yanlış olduğu ve mahkemenin dosyayı yeniden değerlendirmesi gerektiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 106/2. maddesi (tehdit suçu)
- TCK’nın 106/1. maddesi (tehdit suçu)
- TCK’nın 73/4. maddesi
- CMK’nın 223/8. maddesi
- TCK’nın 131/1. maddesi
- TCK’nın 86/2. maddesi (kasten yaralama suçu)
- CMK’nın 253. maddesi
- Anayasa'nın 38. maddesi
-

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Tüm dosya kapsamından sanık ...’nun azmettirmesi ile müşteki ...’e karşı kasten yaralama eyleminin sanıklar ... ve ... tarafından gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, yetersiz gerekçe ile sanıkların müşteki ...’e yönelik kasten yaralama suçlarından beraatlerine karar verilmesi,
2- Müştekilerin beyanları ve tüm dosya kapsamından sanıklar ..., ... hakkında müşteki ...’e karşı birlikte TCK’nın 106/2. maddesinin c bendinde düzenlenen tehdit suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanıklar ... ve ... hakkında beraat kararı verilmesi ve sanık ... hakkında ise suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK’nın 106/1. maddesinin 1.cümlesi gereğince hüküm kurulması,
3- Sanıklar ... ile ... hakkında müşteki ...’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden,
Müştekinin 30/12/2014 tarihli duruşmada şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve sanıkların da aynı duruşmada şikayetten vazgeçme olursa kabul edecekleri yönünde beyanda bulunduklarının anlaşılması karşısında, takibi şikayete bağlı TCK'nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun kovuşturma şartı olan "şikayet" koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle, TCK'nın 131/1, 73/4, CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davalarının düşmesine karar verilmesi yerine sanıkların beraatine karar verilmesi,
4- Kabule göre de,
a) Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin olarak, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirmesinde zorunluluk bulunması,
b) (a) bendindeki bozmaya uyulması ve uzlaşmanın sağlanmaması durumunda,
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 E. 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar vermesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasanın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.