Emirlere aykırılık suçundan sanığın, TCY.nın 526/1, 647 sayılı Yasanın 4, 6 ve TCY.nın 72. maddeleri uyarınca, 249.139.800 lira hafif para cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine ilişkin, Lüleburgaz Sulh Ceza Mahkemesince verilen 14.12.2001 gün ve 634-837 sayılı hüküm, O yer ve üst C.Savcısının temyizleri üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 06.11.2002 gün ve 22623-18848 sayı ile;

"Sanığın anızlarını yaktığı yerin durumu itibariyle eylemin 6831 sayılı Kanunun değişik 76/d ve 110. maddeleri kapsamında bulunup bulunmadığı araştırılıp, bu yolda uygulama yapılmasının gerekip gerekmeyeceğinin gözetilmemesi" isabetsizliğinden bozulmuştur.

Yerel Mahkemece 07.02.2003 gün ve 760-93 sayı ile;

Mahkemece yargılama yapılırken illiyet bağı ve dosyada mevcut deliller değerlendirilir. Varsayımlarla delil toplama cihetine gidilmez, 6831 sayılı Yasa yönünden araştırma yapılmasına herhangi bir neden bulunmamaktadır, gerekçeleriyle ilk hükümde direnilmiştir.

Bu hükmün de O yer C.Savcıları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığınca, 5219 sayılı Yasanın 13/A maddesi ile Yargıtay Yasasının 28. maddesine eklenen fıkra uyarınca tebliğname düzenlenmeksizin, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, konu müzakere edilip, aşağıda açıklanan karar verildi.

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanığın emirlere aykırılık suçundan cezalandırılmasına ilişkin hüküm aleyhe temyiz üzerine Özel Dairece 6831 sayılı Yasanın 76/d ve 110. maddelerinin uygulanması ihtimali nazara alınarak anız yakılan yerin ormana olan uzaklığının saptanması suretiyle sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği görüşüyle bozulmuş, Yerel Mahkemece, varsayımlarla kanıt toplanamayacağı, 6831 sayılı Yasa hükümleri yönünden, dosya içeriği itibariyle araştırmayı gerektirecek herhangi bir husus da bulunmadığı gerekçeleriyle ilk hükümde direnilmiştir.

Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen ısrar kararı verilmiş olsa dahi;

a)Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,

b)Bozma kararı doğrultusunda tartışılması gereken hususları tartışmak,

c) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayanmak,

d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,

Özde direnme kararı olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır. Bu nitelikteki bir kararın temyiz edilmesi halinde incelemenin Yargıtay"ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir.

İncelenen dosyada;

Yerel Mahkemece, bozmadan sonra herhangi bir tensip veya ara kararına konu edilmeden 24.12.2002 günlü müzekkere ile suça konu yerin ormana kaç km. uzaklıkta olduğu Lüleburgaz Orman İşletme Şefliğine sorulup, Orman İşletme Şefliğince gönderilen, suça konu yerin Devlet ormanına 10 km. mesafede bulunduğu yönündeki 8.1.2003 tarihli yazı cevabı da dikkate alınmak suretiyle, dosyada bulunan kanıtlar itibariyle başkaca bir araştırmaya gerek bulunmadığı gerekçesiyle ilk hükümde direnilmiş ise de, toplanan bu yeni kanıt ve yapılan açıklamaların Özel Dairece denetlenmediği anlaşılmaktadır. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulu tarafından ele alınması olanaksız bulunduğundan, saptanan eylemli uyma nedeniyle dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

Saptanan eylemli uyma nedeniyle, dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2.Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 24.05.2005 günü oybirliği ile karar verildi.