Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25176 Esas 2022/23123 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, kasten yaralama ve tehdit suçlarından dolayı verilen hükümlerin temyiz edildiği davada, kararın yokluğunda verildiği ve tebliğ işleminin usulsüz olduğu gerekçesiyle sanıkların temyiz talebi reddedilmiş. Tebliğ işleminin usulsüzlüğü nedeniyle, dosyanın katılan sanığa gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiş. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi gereği öncelikle en son adresine tebliğ edilmesi gerektiği, mümkün olmadığı durumlarda ise 21/2. maddesi uyarınca tebliğ yapılması gerektiği vurgulanmış. Kanun maddeleri detaylarıyla açıklandığı için ek bilgi verilmesine gerek yoktur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... müdafisinin tehdit suçundan verilen beraat, sanık ... müdafisinin ise kasten yaralama suçundan verilen düşme kararlarını vekalet ücreti yönüyle temyiz ettikleri anlaşılarak dosya görüşüldü:
Katılan sanık ...’un yokluğunda verilen kararın duruşmada bildirdiği en son adres ile aynı olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, bunun mümkün olmaması durumunda ise aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu, gerekçeli kararın katılan sanığa yöntemince tebliğ olunması gerektiği,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ile ... müdafilerinin, tebliğnameye aykırı olarak, temyiz davası istemleri hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın katılan sanık ...’a gerekçeli kararın tebliğ işlemleri usulünce gerçekleştirildikten sonra ve temyiz dilekçesi verildiği takdirde ek tebliğname düzenlenerek Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 22/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.