DAVA : Görevde yetkiyi kötüye kullanmak suçlarından sanıklar, Y Z Demir ve N Varer"in, beraatlerine ilişkin P Asliye Ceza Mahkemesince verilen 10.10.2000 gün ve 59-127 sayılı hüküm, müdahil vekili tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.3.2002 gün ve 1786-3667 sayı ile;

( ... Çaykur Genel Müdürlüğüne bağlı Melyat Çay Fabrikası yöneticisi olan sanıkların, fabrikanın diğer kadrolarında geçici işçi olan ve emekliliğe hak kazanmış üç kişiyi genel müdürlüğün 1994/383 sayılı genelgesine aykırı olarak odacı kadrosuna atamak suretiyle emekliliği gelmiş işçileri sırf yeni dönemin toplu iş sözleşmesi ve kıdem tazminatı tavanından yararlandırmak amacıyla birkaç gün çalıştırmaları biçimindeki eylemlerinin TCY.nın 240. maddesine uyduğu gözetilmeden, eylemlerin kurum içi disiplin soruşturmasını gerektireceği düşüncesiyle beraat kararlarına hükmolunması... ) isabetsizliğinden bozulmuştur.

Yerel Mahkemece; 22.10.2002 tarihli oturumda, Özel Daire bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğünden 11.10.2001 gün ve 11109 sayılı İşçi İstihdamı Hakkındaki Genelge ve 5.2.2002 gün ve 1376 sayılı Emekliliği Hak Eden İşçiler Hakkındaki Genelge örneklerinin celbine karar verilip, 26.11.2002 gün ve 59-166 sayı ile; bu genelgelere dayanılmak suretiyle sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.

Bu hükmün de, müdahil vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının bozma istekli 1.9.2003 gün ve 6308 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay 4.Ceza Dairesine, Özel Dairece de 29.11.2004 gün ve 17004-11511 sayılı karar ile Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunda konu müzakere edilip, aşağıdaki karar verilmiştir:

KARAR : Yerel Mahkemece, emekli olan işçilere kanuna aykırı olarak haksız çıkar sağladıklarının sübuta ermediği, eylemlerinin kurum içi disiplin soruşturmasını gerektirir nitelikte olduğu ve TCY.nın 240. maddesindeki suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçeleriyle verilen beraat kararı, müdahil vekilinin aleyhe temyizi üzerine Özel Dairece, görevde yetkiyi kötüye kullanma suçunun oluştuğu gerekçesiyle bozulmuş,

Bozma üzerine Yerel Mahkemece; 22.10.2002 tarihli oturumda, Özel Daire bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğünden, 11.10.2001 gün ve 11109 sayılı İşçi İstihdamı Hakkındaki Genelge ve 5.2.2002 gün ve 1376 sayılı Emekliliği Hak Eden İşçiler Hakkındaki Genelge örneklerinin celbine karar verilip, 26.11.2002 gün ve 59-166 sayı ile; Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Personel Daire Başkanlığının 3.4.2000 tarihli Kıdem Tazminatı, 11.10.2001 tarihli İşçi İstihdamı ve 5.2.2002 tarihli Emekliliği Hak İden İşçiler konu başlıklı talimat ve genelgelerine dayanılarak, atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçeleriyle önceki hükümde olduğu şekilde sanıkların beraatine karar verilmiş, hüküm müdahil vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Ceza Genel Kurulu"nun uyum gösteren içtihatlarına göre, mahkemenin bozma kararına uymasıyla, bozma kararı doğrultusunda işlem yapıp, karar verme ödevi doğduğu kabul edilmekte ise de, somut olayda Yerel Mahkemece ayrıca direnme kararı verilmemiş, bozmaya uyulmakla beraber, yeniden araştırma yapılıp, bu yeni kanıtlar da hükümde değerlendirilmek suretiyle sanıkların beraatine karar verilmiştir. Bozulan önceki kararda yer almayan bu kanıt ve gerekçeler Özel Dairece incelenip denetlenmemiştir.

Diğer yönden Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme hükmü de bulunmamaktadır. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun ilk kez ve doğrudan doğruya Ceza Genel Kurulunca incelenmesi olanaksızdır.

Bu nedenle dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere, Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle,

1- Yerel Mahkemenin, Özel Daire bozmasına uyarak sanık hakkında kurduğu yeni hükmün temyiz inceleme görevinin, Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğuna,

2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılmak üzere 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine 01.03.2005 günü oybirliği ile karar verildi.