Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17720 Esas 2022/23516 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

4. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hakaret davası kararını inceledi. Sanıkların bazıları beraat ederken, bazıları hakkında da suçun zamanaşımı nedeniyle dava düştü. Kanun olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5320 sayılı Kanun ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu kullanıldı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ...'ya yükletilen hakaret eyleminden kurulan hükümde öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıya hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, o yer Cumhuriyet savcısının TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2)Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında hakaret eylemlerin kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklara atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, katılanlar ..., ... ve ... vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 24.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.