Günü : 13.7.2004

Sayısı : 217-310

Taraflar arasındaki “itirazın kaldırılması” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manisa İcra Mahkemesince isteğin kabulüne dair verilen 19.11.2002 gün ve 2002/302-660 sayılı kararın incelenmesi davalı/borçlular vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 02.06.2003 gün ve 2003/9736-12638 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiş; direnme kararının davalı/borçlular vekili tarafından temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 24.03.2004 gün ve 2004/12-157 esas, 2004/152 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiş ve mahkemece bozma üzerine yapılan yargılamada bu kez Hukuk Genel Kurulu kararına rağmen yeniden direnme kararı verilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı/borçlular vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Temyiz edilen karar, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 24.03.2004 gün ve 2004/12-157 esas, 2004/152 sayılı ilamıyla bozulan önceki kararda direnilmesine ilişkindir.

Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429/son maddesi “Hukuk Genel Kurulu’nun verdiği karara uymak zorunludur” hükmünü taşımaktadır. Bu açık hüküm karşısında Hukuk Genel Kurulu kararlarına karşı direnme olanağı bulunmamaktadır (Hukuk Genel Kurulunun aynı mahiyetteki 30.10.2002 gün ve 2002/11-1033-2002/863 sayılı kararı).

Açıklanan durum karşısında; Yerel mahkemece, anılan Yasa hükmü karşısında, bozmaya uyularak yeni bir karar verilmesi gerekirken, yeniden direnme hükmü kurulması usul ve yasaya aykırıdır.Mahkeme kararı bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ:Davalı/borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine,2.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.