Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/9649 Esas 2022/23723 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık ... hakkında, katılan ...'a yönelik hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ... vekilinin temyiz davası istemi hakkında, tebliğnameye uygun olarak KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B) Sanık ... hakkında hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, katılan ... vekili ve sanık ... müdafisinin TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
C) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlerin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere ve yükletilen suça yönelik, katılanlar ..., ... ve ... vekillerinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
D) Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyizinde;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Hakaret suçunun karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK'nın 129/3. maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" yerine "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde karar verilmesi ve hüküm kısmında dayanak kanun maddesi olan CMK'nın 223/4-c maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı ve katılanlar ... ve ... vekillerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkralarından ''ceza vermekten vazgeçilmesine" ibareleri çıkartılarak, yerlerine "sanık hakkında TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.