Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/42083 Esas 2022/23622 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında tehdit suçundan açılan davada, önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de hesaba katılarak, dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmediği için yargılamaya devam edilmiş ancak sanık hakkında açılan kamu davası gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek verilen kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkündür.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin Yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, dava zamanaşımını kesen son işlem olan bozma ilamından önce mahkumiyet hükmünün verildiği 09/12/2010 tarihinden itibaren önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de eklendiğinde suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı sanık ...’in temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeyen HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 28/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.