Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/41619 Esas 2022/23612 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/41619 E. ve 2022/23612 K. sayılı kararı, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davaya ilişkindir. Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, yerel mahkemenin kararı bozulmuş ve bu nedenle temyiz edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve hükümler bozulmuştur. Ancak, mahkumiyet hükümlerinin verildiği tarihten itibaren suçların tabi olduğu olağan dava zamanaşımı gerçekleştiği için sanık hakkında açılan kamu davaları düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddeleri ile CMK'nın 321, 322 ve 223/8. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararların niteliği ile suç tarihlerine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suçlara ilişkin Yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırları uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden deneme süresinde işlenen suç tarihine kadar geçen durma süresi de eklenerek, dava zamanaşımını kesen son işlem olan bozma ilamından önce mahkumiyet hükümlerinin verildiği 28/09/2010 tarihinden itibaren suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı sanık ... müdafisinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 28/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.