Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25474 Esas 2022/23788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararının temyizinde;
Sanık hakkında hakaret suçunun haksız fiile tepki olarak işlenmesi sebebiyle TCK'nın 129/1. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilirken hüküm kısımlarında dayanak kanun maddesi olan CMK'nın 223/4-d maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye uygun olarak, hüküm kısmına TCK'nın 129/1 ibaresinden sonra gelmek üzere “CMK’nın 223/4-d maddesi uyarınca'' ibaresinin eklenilmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen hükmün temyizinin incelenmesinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanık hakkında tehdit (TCK’nın 106/1-1.) ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kamu davası açıldığı, her ne kadar sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemi uzlaştırma kapsamında olup, soruşturma aşamasında taraflara uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte atılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenmiş olan tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olmaması, CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması ve yapılan yargılama neticesinde sanığın tehdit suçundan beraat etmesi karşısında, TCK'nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun CMK'nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaştırmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.