Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25710 Esas 2022/23875 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tehdit davasında, mağdurun velisi olan kişinin sanıktan daha sonra şikayetçi olmadığının tespit edilmesi üzerine mağdurun temyiz istemi reddedilmiştir. Katılanın temyiz iddiaları da yerinde görülmediğinden, temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise TMK'nın 335/1 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Mağdur ...’un 15 yaşından küçük olması nedeniyle TMK'nın 335/1. maddesi uyarınca anne ve babasının velayeti altında bulunması ve şikayet ile katılma hakkının mağdurun yasal temsilcilerine ait olması karşısında; mağdurun velisi olan ...’un 15/12/2015 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur ... vekilinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2-Katılan ... vekilinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 29/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.