Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/31371 Esas 2022/23768 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından dolayı Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Ancak, sanık tarafından mahkemeye sunulan eski hale getirme ve temyiz talebi mahiyetindeki dilekçe, CMK'nın 42. maddesi gereği Yargıtay'a ait olduğu halde yerel mahkeme tarafından kabul edilmiştir. Daha sonra yapılan incelemeler sonucunda, sanığa verilen hükmün tebliğinin usulsüz olduğu ancak sanığın temyiz dilekçesini yasal süre içinde vermediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanıkın eski hale getirme ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleridir. 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi, tebliğ işlemleri hakkında hükümler içerirken, CMUK'nın 317. maddesi ise temyiz yoluyla kararın incelenmesine dair hükümler içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; sanık tarafından mahkemeye sunulan eski hale getirme ve temyiz talebi mahiyetindeki 07/04/2017 tarihli dilekçe yönünden, CMK’nın 42. maddesi gereğince talep hakkında karar verme yetkisi Yargıtay’a ait olduğu halde, yerel Mahkemece anılan talebin kabulüne ilişkin verilen 08/05/2017 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın, mahkemeye beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu bununla birlikte, dosya içerisinde mevcut eski hale getirme ve temyiz talebini içeren 07/04/2017 tarihli dilekçeden ve diğer belgelerden, sanığın hakkında verilen hükmü 22/11/2013 tarihli müddetname tebliği ile öğrendiği, hükümlere ilişkin 04/07/2014, 13/10/2014 ve 30/10/204 tarihlerinde mahsup talebinde bulunduğu bu hali ile sanığın temyiz dilekçesini, öğrenme tarihinden itibaren yasal süresi içinde vermediğinin anlaşılması karşısında, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...’ın ESKİ HALE GETİRME ve TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, 29/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.