Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25323 Esas 2022/24034 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Yerel Mahkeme tarafından verilen tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin hükümler temyiz edildi. Hakaret suçu nedeniyle öngörülen cezanın hükmen kesinleştiği belirtildi ve bu nedenle temyiz istemi reddedildi. Temyiz incelemesi sırasında tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin tüm temyiz iddiaları reddedildi ve hükümler onandı. Ancak, tehdit suçu nedeniyle verilen hüküm CMK’nın 253. maddesi kapsamına girdiği için uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği belirtildi. Basit Yargılama Usulü düzenlemesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunularak, hükmün bozulması ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararına varıldı.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri (hükümlerin temyiziyle ilgili)
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra (uzlaştırma hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri (hukuki değerlendirme için gözetilmesi gereken kanun maddeleri)
- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesi (Basit Yarg

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıyla hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...'in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ...'in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
C-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-(C.1) numaralı bozmaya uyulması ve uzlaşmanın sağlanamaması halinde, 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.