Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23400 Esas 2022/24106 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet kararına yapılan temyiz başvurusu sonucunda, yerel mahkemenin kararı bozuldu. Sanığın tehdit eylemi yönünden TCK’nın 43/2. madde ve fıkrası uyarınca artırım yapılması gerektiği ve uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Hakaret suçu yönünden de mağdurun yüzüne karşı gerçekleşip gerçekleşmediği ve aleniyet öğesinin ne şekilde oluştuğunun tespit edilmesi gerektiği vurgulandı. Mahkeme kararında ayrıca, CMK'nın 251. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu olduğu belirtildi.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 43/2. maddesi ve fıkrası
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri
- TCK'nın 106/1. maddesi
- TCK'nın 125/4. maddesi
- CMK'nın 251. maddesi
-

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ...’nin tehdit eylemi yönünden;
a- Sanığın eylemini yalnızca mağdur ...’e karşı gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hükmolunan cezada TCK’nın 43/2. madde ve fıkrası uyarınca artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
b- 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçu uzlaştırma kapsamına alınmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin,
a- Mağdur ...’in aşamalarda, sanık tarafından kendisine hakaret edildiğine dair anlatımının bulunmaması ve dosya kapsamına göre tartışma sırasında, sanığın mağdura tekme atması akabinde mağdurun odadan çıkarıldığının anlaşılması karşısında, öncelikle hakaret eyleminin mağdurun yüzüne karşı gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespit edilmesi, gıyabında gerçekleştiğinin kabulü halinde ise ihtilat unsurunun oluşup oluşmadığının belirlenmesi ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
b- Kabule göre de;
TCK'nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin söz konusu olabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, okul müdür yardımcının odasında gerçekleştirildiği anlaşılan hakaret eyleminde aleniyet öğesinin ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, sanık hakkında TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması,
3- Birinci ve ikinci bozma sebepleri yönünden yapılacak değerlendirme sonucunda sanık ...’nin tehdit eylemi yönünden uzlaştırmanın sağlanamaması ve sanık ... hakkında hakaret suçunda aleniyetin uygulanmaması halinde;
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... müdafisi ile sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.