Esas No: 2020/23270
Karar No: 2022/24104
Karar Tarihi: 30.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23270 Esas 2022/24104 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/23270 E. , 2022/24104 K.Özet:
Sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmiştir. Mahkeme, kasten yaralama suçu için verilen cezanın temyiz edilemez olduğunu belirlemiştir. Tehdit suçu için verilen hükümün temyiz incelemesinde ise, uzlaşma hükümleri göz önünde bulundurularak hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK’nın 50/1-a. maddesinin gösterilmemesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 106/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri
- TCK’nın 50/1-a. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine, sanık ... hakkında hakaret, tehdit, kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı temyiz talebinde bulunulması akabinde sanık müdafisinin 24/02/2016 havale tarihli dilekçesiyle, sanık ... yönünden sehven temyiz isteminde bulunulduğu ve bu istemin dikkate alınmamasını talep etmiş olması nedeniyle temyizin kapsamının sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıyla hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... müdafisinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçu uzlaştırma kapsamına alınmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK’nın 50/1-a. maddesinin gösterilmemesi,
Kanına aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye farklı nedenle uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.