Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1667 Esas 2015/2868 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1667
Karar No: 2015/2868
Karar Tarihi: 23.06.2015

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1667 Esas 2015/2868 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, bir tekstil firmasının teslim ettiği ütü, paketleme ve muhafaza işini üstlenmesi sırasında, aldığı malları borçlu olduğu alacaklıların el konulmasını bahane ederek teslim etmeyerek haksız menfaat sağladığı iddiasıyla yargılandığı mahkeme sonucunda hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun belirttiği gibi kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği ve adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği yönündeki kanun maddelerine uygun olmayan bir karar verildiği tespit edildi. Bu nedenle, hükmün BOZULMASINA karar verildi ancak yeniden duruşma yapılmayacak ve hüküm fıkrasında yer alan adli para cezasına ilişkin terimler düzeltilerek ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri: TCK’nın 53/4 maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri.
23. Ceza Dairesi         2015/1667 E.  ,  2015/2868 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Tekstil sektöründe giyim imalatı yapan katılana ait malların ütü paket ve muhafaza işini üstlenen sanığın, teslim aldığı malları, katılanın borçları nedeniyle dükkana gelen alacaklılarca elkonulduğu gerekçesi ile teslim etmediği, bu suretle haksız menfaat sağladığı iddia edilen olayda,
    Tüm dosya kapsamına göre; sanığın sabit görülen eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 120 gün olarak tayin edilmesi,
    2)TCK’nın 53/4. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin birinci fıkrasında gösterilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "120 GÜN", "100 GÜN" ve "2.000 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi,hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara