Esas No: 2020/25854
Karar No: 2022/24368
Karar Tarihi: 05.12.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25854 Esas 2022/24368 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/25854 E. , 2022/24368 K.Özet:
Mahkeme, tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin yerel mahkeme hükmüne yapılan temyizi incelemiş ve tebligat konusunda usulsüzlük olduğu gerekçesiyle karar vermemiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhi bulunan tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir. Ancak, mahkemece gerekçeli kararın, süre tutum dilekçesi veren ve gerekçeli kararın tebliğini isteyen katılanın beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğunun anlaşıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, katılanın temyiz davası istemi hakkında karar verilmemiş ve dosya geri gönderilerek, gerekçeli kararın tebliğ işlemleri gerçekleştirildikten ve temyiz dilekçesi verilmesi halinde dosyaya eklenmesinden sonra Daireye gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 21/2. maddesi dikkate alınmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhi bulunan tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunduğu, buna karşın mahkemece gerekçeli kararın, süre tutum dilekçesi veren ve gerekçeli kararın tebliğini isteyen katılan ...'a beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, katılan ...'ın temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, dosyanın, gerekçeli kararın tebliğ işlemleri gerçekleştirildikten ve temyiz dilekçesi verilmesi halinde dosyaya eklenmesinden sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 05/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.