Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/25875 Esas 2022/24417 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karara göre, bir Asliye Ceza Mahkemesi'nde tehdit suçuyla ilgili bir davada, sanığın suçlu olduğuna karar verildiği belirtilmiştir. İlgili kanıtların eksiksiz ve detaylı bir şekilde tartışıldığı ve sanık tarafından işlendiği kanıtlandığından, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, tehdit suçu Türk Ceza Kanunu'nun 106. maddesinde düzenlenmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz bulunmadığından, tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...'nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 06/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.