Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/33647 Esas 2022/24862 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, müstehcenlik suçundan mahkum olan hükümlünün yasaklanmış haklarının geri verilme talebini reddetti. Bu talebin reddine dair ek kararın usul ve kanuna uygun olduğu sonucuna varıldı. Karar Yerel Mahkeme tarafından onandı ve temyiz isteği reddedildi.
5352 sayılı Kanun'un 13/A/1-a maddesi, hükümlülerin yasaklanmış haklarının geri verilmesi için öngörülen süredir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Yerel Mahkeme'nin 09/11/2010 tarihli, 2009/99 esas ve 2010/512 sayılı ilamıyla hükümlünün müstehcenlik suçundan 10 ay hapis ve 6.080,00 Tl adli para cezaları ile cezalandırılmasına, hapis cezası nedeniyle hak yoksunluğuna karar verildiği, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 14. Ceza Dairesince onanarak 09/04/2014 tarihinde kesinleştiği, hükümlünün 10/05/2018 tarihli yasaklanmış hakların iadesi talebinin, 14/05/2018 tarihli ek kararla, infaz tarihinden itibaren 5352 sayılı Kanun'un 13/A/1-a maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçmediğinden bahisle reddedildiği anlaşılmakla; yasaklanmış hakların geri verilme talebinin reddine dair ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, hükümlü ...'in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, Yerel Mahkeme'nin 14/05/2018 tarihli ret kararının ONANMASINA, 08/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.